Werken aan herstel & weer vooruit kijken

Soms loopt het leven anders dan gepland. De afgelopen maanden heb ik hard gewerkt aan mijn herstel bij revalidatiecentrum Het Roessingh. Hoewel ik niet te diep wil ingaan op de aard van mijn klachten, wil ik wel delen dat ik te maken heb met pijn en dat ik daar, met de juiste begeleiding, aan werk.

Mijn revalidatietraject bestaat uit verschillende therapieën die mij helpen mijn belastbaarheid op te bouwen en beter met pijn om te gaan. Zo volg ik fysieke training, fysiotherapie en ergotherapie. Daarnaast krijg ik ontspanningslessen, pijneducatie en heb ik gesprekken met een psycholoog. Naast deze behandelingen probeer ik mijn dagen zo goed mogelijk in te vullen met beweging en ontspanning. Wandelen helpt me enorm, en sinds kort fiets ik ook weer. Ook nieuwe hobby's zoals tuinieren, bakken en borduren, die ik inmiddels goed onder de knie heb gekregen, geven me veel voldoening. Vooral dat laatste blijkt verrassend goed bij me te passen!

Een belangrijke les die ik in dit traject heb geleerd, is dat ik niet altijd 'aan' hoef te staan. Mijn telefoon en laptop mogen gerust uit, en klanten hoeven niet direct een antwoord te krijgen. Tijdens een lange shoot mag ik ook even gaan zitten en het mezelf makkelijker maken, in plaats van alles zelf te willen doen. Dit bewustzijn heeft me geholpen mijn belastbaarheid flink te verhogen. Mijn hersteltijd is korter geworden doordat ik fysieke inspanning afwissel met ontspanning, zowel per dag als door de week heen.

Inmiddels voel ik dat ik langzaam weer vooruit kan kijken en plannen kan maken. Op dit moment kan ik een dagdeel fotograferen, wat betekent dat kortere shoots geen enkel probleem zijn. Shoots vanaf vijf uur en langer zijn nog een uitdaging, maar daar wil ik de komende weken graag in groeien. Ik kijk ernaar uit om steeds meer van mijn werk weer op te pakken, met als doel om vanaf midden mei mijn fotografie voluit te hervatten. Dan begint mijn seizoen weer met prachtige bruiloften, familieshoots, newbornsessies en portretshoots.

Ik heb nog een paar dromen en wensen op mijn fotografie-lijstje staan. Zo zou ik ontzettend graag een buitenlandse bruiloft vastleggen, bij voorkeur in de bergen. Daarnaast wil ik sowieso meer bruiloften fotograferen, maar dan vooral de intieme, natuurlijke bruiloften. Bruiloften van hondenmensen, mede-outdoorliefhebbers, of misschien zelfs een jager of boswachter – daar word ik enorm blij van en dat past echt bij mij.

De komende maanden ga ik weer graag het bos in om mooie momenten vast te leggen. Aan het begin of juist aan het einde van een periode in het leven van een gezin of familie, om de liefde te vieren en te bewaren voor later. Daarnaast zou ik heel graag drie herfstbruiloften fotograferen, misschien op een camping zoals Oetdoor, lekker buiten in het bos met een kampvuurtje en warme dekens.

Hoewel ik nog midden in mijn herstel zit, voel ik de energie om mijn passie weer verder op te pakken. De groene blaadjes aan de bomen en de stijgende temperaturen geven me hoop en inspiratie voor de shoots die eraan komen. Dus mocht je een fotoshoot overwegen, weet dan dat mijn agenda openstaat voor kortere sessies en dat ik langzaam werk aan het uitbreiden van mijn mogelijkheden. Ik kijk ernaar uit om weer met volle aandacht en liefde de mooiste momenten vast te leggen!Werken aan herstel en weer vooruit kijken